Khmerowie wznosili piękne, potężne świątynie, które dedykowali bogom. Początkowo budowano dla Brahmy, Wisznu i Śiwy, czyli bogów hinduizmu. Później jednak zmieniono ich charakter na buddyjski, podobno z powodu poczucia słabnącej pomocy ze strony bogów, którym do tej pory ufali.

Historycy podają kilka przyczyn, mających wyjaśniać dlaczego Khmerowie po kilkuset latach opuścili Angkor i zostawili to, co z takim trudem stworzyli. Bardzo negatywnie na ich losy wpłynęły napady Mongołów, którzy w tamtych czasach byli zbrojną potęgą, a także ataki sąsiednich Tajów.  Zmiana klimatu, przynosząca nieustającą porę suchą mogła spowodować brak dostępu do żywności. Na dodatek w mieście rozwijały się konflikty wewnętrzne.

Obecnie tysiące turystów przyjeżdżają do Siem Reap, żeby zobaczyć dzieło Khmerów. Nawet osoby, które nie przepadają za zwiedzaniem ruin i zabytków, dostrzegą w świątyniach ogrom pracy i talentu, jaki włożono w ich budowę, z troską o każdy szczegół. Wydaje się wręcz niemożliwe, że wzniosły je ludzkie ręce.

Organizacja zwiedzania Angkoru

Cały kompleks Angkoru obejmuje obszar o powierzchni około 400 km². W parku archeologicznym Angkor wyznaczono dwie pętle – trasy, wzdłuż których znajdują się świątynie. Mała i duża pętla pokrywają się na pewnym odcinku. Mała pętla to droga o długości 17 kilometrów, duża – 27 kilometrów. Wejście do kompleksu jest oddalone od centrum miasta o 7 kilometrów, lecz niektóre ze świątyń są oddalone od niego o nawet 40 km. W Beng Mealea oraz Phnom Kulen obowiązują dodatkowe opłaty.

W zależności od zainteresowań, dostępnego czasu i środka transportu należy zdecydować ile świątyń realnie jesteśmy w stanie zobaczyć. Od wschodu do zachodu słońca można pokonać obie pętle skuterem. Rowerzyści mając tylko jeden dzień, najczęściej decydują się na małą pętlę. Ostatecznie nie chodzi o liczbę miejsc, tylko o nasze wrażenia. Odwiedzenie świątyni nie polega na zatrzymaniu się przy niej i trzyminutowym spacerze wokół. Często trzeba pokonać wysokie schody, ścieżki w lesie, wkradać się w różne zakamarki budynków.

Warto ubrać spodnie z nogawkami przynajmniej do kolan i koszulkę z zakrytymi ramionami, ponieważ w przeciwnym razie nie zostaniemy wpuszczeni do niektórych świątyń lub specyficznych, religijnie wartościowych miejsc.

Kiedy spodziewać się mniejszego tłumu?

Chociaż Angkor jest zazwyczaj przepełniony turystami, są takie pory dnia, kiedy większość z nich robi sobie przerwę. Na pewno chwilę odetchnienia znajdziemy w godzinach od 12.00 do 14.00, kiedy główna grupa zwiedzających – Chińczycy, wracają do hoteli na popołudniową drzemkę, jednocześnie uciekając od największego upału. Mniejszy tłok może być także od rana i zaraz po wschodzie słońca, ponieważ niektórzy potrzebują odespać nieprzespane kilka godzin, które poświęcili na poranek w Angkor Wat.

Według oficjalnej strony internetowej, zwiedzanie możliwe jest od 5.00 do 18.00, z  kilkoma wyjątkami. Godziny otwarcia i zamknięcia każdej ze świątyń mogą się zmieniać, więc należy sprawdzić je w ulotce, którą dostaniemy z biletem. Dzięki temu będziemy wiedzieli, gdzie spieszyć na zachód słońca i jak ułożyć plan zwiedzania, żeby nie pominąć ważnego dla nas miejsca. Strażnicy mogą zacząć wpuszczać zwiedzających chwilę przed oficjalnym czasem otwarcia.

Bilety

Bilety sprzedawane są w centrum biletowym, położonym kilka kilometrów od wejścia do kompleksu. Warto kupić je dzień wcześniej. Bilet nabyty od godziny 5.00 do 17.00 ważny jest danego dnia, natomiast od 17.00 sprzedawane są bilety ważne dnia kolejnego. Mając wejściówkę ważną od jutra, już dzisiaj można bez opłaty zobaczyć zachód słońca w jednej z otwartych jeszcze świątyń.

Ceny biletów:

jednodniowy – 37 USD

trzydniowy, do wykorzystania w wybrane trzy dni w ciągu tygodnia – 62 USD

tygodniowy, do wykorzystania w wybrane siedem dni w ciągu miesiąca – 72 USD

Płatność gotówką.

Dzieci poniżej 12 roku życia wchodzą bezpłatnie.

Wejście do świątyni Beng Mealea oraz Phnom Kulen jest dodatkowo płatne, odpowiednio 5 USD oraz 20 USD.

Środek transportu

Jedno jest pewne – pieszo Angkoru nie zwiedzimy, chyba, że ucieszy nas zobaczenie dwóch świątyń. Teren jest zbyt rozległy. Możliwości jest kilka, na każdą kieszeń i różny poziom sprawności fizycznej.

Rower

W Siem Reap wypożyczymy sportowy rower za około 3 – 6 USD. Opcja ta polecana jest  doświadczonym rowerzystom lub osobom, które decydują się odwiedzić tylko kilka świątyń, położonych głównie na trasie małej pętli. Nawet ponadprzeciętnie wysportowany zwiedzający będzie cierpiał katusze ze względu na duże odległości pomiędzy zabytkami i palące słońce. Przecież w trakcie zwiedzania świątyni nie odpoczywa się od upału. Dodatkowo należy pamiętać, że sam dojazd z miasta do Angkoru to trasa o długości siedmiu kilometrów.

Skuter

Ku uciesze ogromnej grupy osób, zniesiono zakaz wjeżdżania na teren kompleksu motocyklami i skuterami. Koszt wynajęcia skutera to minimum 13 USD. Taniej dostaniemy go być może dogadując się z obsługą hotelową lub osobiście z kimś, kto nieoficjalnie wynajmie nam swój pojazd. Takim środkiem transportu w ciągu całego dnia można bez zbytniego pośpiechu zwiedzić wszystkie świątynie dużej i małej pętli.

Tuk-tuk

Lokalny środek transportu, czyli współczesny powóz ciągnięty przez motocykl, mieszczący 4 osoby.Przed każdą świątynią na klientów czeka grupa kierowców wylegujących się w hamakach. Można zamówić transport do wybranego przez siebie miejsca. Żeby zwiedzać dalej lub wrócić do wyjścia konieczne jest zamówienie kolejnego przewozu.

Prywatny tuk-tuk

Wiele osób decyduje się na wynajęcie tuk-tuka na konkretną liczbę godzin, określoną liczbę świątyń lub cały dzień. Tutaj bardzo przydadzą się umiejętności negocjacji, ponieważ cena wyjściowa zawsze będzie dużo zawyżona. Średnio płaci się około 20 USD, ale nie może być odnośnikiem do negocjacji, ponieważ  wszystko zależy od sezonu i od tego jak daleko oddalone są miejsca, na których Ci zależy. Może być kilka dolarów niższa, jeśli ograniczymy się do kilku świątyń małej pętli. Kierowca ustali z nami trasę i da swobodę zwiedzania. Pojazd jest do naszej dyspozycji bez względu na to ile czasu spędzasz w każdej ze świątyń.

Fot. Joaquin uy

Czasem warto wstać w środku nocy – wschód słońca nad Angkor Wat

Wschód słońca nad Angkor Wat to najczęściej fotografowany kadr w Kambodży. Na terenie najważniejszej świątyni Angkoru zbierają się tłumy turystów, którzy dzielnie poświęcili cenne godziny snu, żeby zobaczyć słynne wieże wyłaniające się z mroku. Są takie miejsca i takie wydarzenia, których nie można ominąć. Jednym z tych ważnych wydarzeń jest właśnie poranek w Angkorze. Wchodzisz przez bramę w zupełnej ciemności i czujesz, że ogarnia cię ekscytacja, że tutaj dzieje się coś magicznego. Widzisz tylko ledwo wyraźne kształty budowli znajdującej się w oddali. Musisz się dobrze przygotować, żeby w spokoju cieszyć się przedstawieniem. W przeciwnym wypadku wspomnienia pozostaną mieszane. Przychodzisz zatem przed 5 rano, zanim pojawią się inni goście i jakiekolwiek promienie światła. Siadasz nad lewą częścią stawu, tuż przy linii brzegu. Stamtąd jest najlepszy widok. Tylko dzięki temu osoba, która będzie chciała wcisnąć się przed ciebie z aparatem, będzie zmuszona się wykąpać. Dobre zdjęcie to piękna pamiątka, tylko nie zapomnij popatrzeć chwilę własnym okiem, nie okiem obiektywu!

Dane podane w artykule są aktualne dnia 29 lipca 2017 roku.

Daria Filipiak, wraz z mężem Piotrem w listopadzie 2015 roku polecieli do Australii i od tego czasu pozostają w nieustannej podróży. Spotykające ich przygody opisują na swoim profilu na facebooku:  Świat jest książką, który gorąco polecamy!