Jebel Shams i Wielki Kanion Arabski

Sam szczyt Jebel Shams (Góra Słońca) jest niedostępny dla turystów, gdyż znajduje się na nim baza wojskowa. Ale to wcale nie przeszkadza potocznie nazywać tak znajdującego u podnóża góry płaskowyżu (Al Qannah Plateau), z którego widać zapierający dech w piersiach Wadi Al Nakhur, zupełnie zasłużenie zwany Wielkim Kanionem. Ściany opadające na dno kanionu praktycznie pod kątem prostym tworzą majestatyczny widok. Stąd poprowadzonych jest kilka pieszych szlaków łączących płaskowyż ze znajdującą się na dnie doliny wioską Ghul.

Płaskowyż Al Qannah

Misfat Al Abreen

To klimatyczna osada, w której domy zbudowane z cegły mułowej są ciasno osadzone na zboczach góry pośród tarasów, gdzie rosną bananowce i palmy daktylowe. W cieniu drzew ukryty jest też niewielki meczet. Występowanie tak bujnej roślinności w suchym klimacie jest możliwe dzięki znanemu już w starożytności systemowi nawadniającemu faladż, wykorzystującemu siłę grawitacji. Woda po opadach deszczu lub z podziemnych źródeł gromadzi się w zbiorniku, a następnie jest rozprowadzana kanałami do domostw i na uprawy. Faladże na dobre wpisały się w omański krajobraz, a w 2006 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wpisano pięć spośród ponad czterech tysięcy systemów istniejących w Omanie.

Misfat Al Abreen

Wadi Shab, Wadi Bani Khalid

Wadi to wąwozy, gdzie płynie stały bądź okresowy strumień wody, który potrafi zamienić doliny w prawdziwe oazy. Woda na tym suchym terenie jest na wagę złota, stąd miejscowi umiejętnie ją wykorzystują stosując wcześniej wspomniane kanały nawadniające, faladże. W Omanie występuje wiele wadi, a do najpiękniejszych należą Wadi Shab i Wadi Bani Khalid, gdzie szmaragdowe oczka wypełniają wąwozy i zapraszają do kąpieli. W Wadi Shab atrakcją jest niewielka jaskinia, do której przepływa się bardzo wąskim przesmykiem skalnym.

Wadi Shab

Nizwa

Jednym z symboli dawnej stolicy Omanu jest fort z największą wieżą w kraju, w którym jeszcze w latach 80. XX w. mieszkał odpowiednik naszego burmistrza. Warto tu przyjść dla widoku rozległej panoramy miasta i okolic. Kolejną wizytówką Nizwy jest tradycyjny targ, gdzie wiąż czuć atmosferę dawnych lat. W labiryncie alejek znajdują się sklepiki i małe warsztaty rzemieślnicze. Oprócz przypraw, ziół, wyrobów włókienniczych, owoców i ryb dla targu charakterystyczne są wyroby ceramiczne z sąsiedniej Bahli, kadzidło z Salalah oraz handżary – rzeźbione sztylety i inne wyroby ze srebra, z których Nizwa słynie od lat. Warto też zajrzeć do jednego ze sklepików, gdzie na miejscu jest robiona i sprzedawana halva, która z znaną nam chałwą niewiele ma wspólnego. Halva to bardzo słodki galaretowaty deser, którego składnikami są woda różana, migdały, orzechy i szafran.

Targ w Nizwie

Bimmah Sinkhole

Olbrzymie zagłębienie w ziemi wypełnione turkusową wodą, które powstało prawdopodobnie przez obsunięcie się gruntu, chociaż miejscowi mówią o upadku meteorytu i potocznie zwą to miejsce ‘domem diabła’. Dzięki podziemnemu odpływowi basen zasilany jest wodą morską, której kolor i temperatura przez cały rok zachęcają do kąpieli. Dodatkową atrakcją tego miejsca są małe rybki, które podczas kąpieli zrobią nam darmowy peeling.

Bimmah Sinkhole

Maskat: Meczet Sułtana Kabusa i Królewski Teatr Operowy

Będąc w stolicy Omanu warto zobaczyć te dwa miejsca, które są najlepszym przykładem rozmachu z jakim rządzący od ponad 40 lat sułtan Kabus buduje swój kraj. Meczet Sułtana Kabusa znany też jako Wielki Meczet to największa tego typu konstrukcja w Omanie. Cały obiekt może pomieścić aż 20 tys. wiernych. Główna sala wyłożona jest perskim dywanem o wymiarach 60 x 70 m i wadze 21 ton, który został utkany przez 600 kobiet w ciągu 4 lat. Salę oświetla 35 żyrandoli wysadzanych kryształami Swarovskiego, a największy z nich ma 14 m długości. Zewnętrzne ściany zdobią wielobarwne płytki, a wokół meczetu rozciąga się idealnie wypielęgnowany park z fontannami, który kontrastując z marmurowymi płytkami dziedzińca sprawia, że całość obiektu robi jeszcze większe wrażenie. Budowę meczetu ukończono na 30-lecie rządów władcy, a z okazji 40-lecia panowania sułtan ufundował Operę Narodową, która jest trzecią sceną operową w krajach Bliskiego Wschodu. Jej wnętrze to prawdziwe bogactwo zdobień i materiałów najwyższej jakości.

Meczet Sułtana Kabusa, Maskat

Sur

Miasto słynie z długiej tradycji szkutnictwa, niegdyś było ważnym ośrodkiem budowy statków w regionie całego Półwyspu Arabskiego. Produkcja obejmowała wtedy głównie duże statki, które nadawały się do żeglugi na ocenie, dziś produkuje się mniejsze jednostki. Warto zajrzeć tutaj by zobaczyć stare łodzie i szkutników przy pracy nad nowymi modelami.

Prace przy łodzi, Sur

Pustynia Wahiba Sands

Jej rozłożyste, pełne uroku piaszczyste wydmy mienią się kolorami czerwono-złotymi. Pustynia rozciąga się 180 km z północy na południe i 80 km z zachodu na wschód. Warto zostać tutaj na noc, by doświadczyć niespotykanej na co dzień idealnej ciszy, nocnego nieba nieskażonego światłami miasta oraz wschodu słońca nad niekończącym się polem piasku. Biwakować można samemu lub skorzystać z istniejących kempingów, które w ofercie mają także jazdę samochodem terenowym po wydmach czy przejażdżki na wielbłądzie.

Pustynia Wahiba Sands

Ras Al Jinz i żółwie zielone

Plaże w okolicach Ras Al Jinz to główne miejsce lęgowe żółwi zielonych (Chelonia mydas) na Oceanie Indyjskim. Pod osłoną nocy dorosłe osobniki osiągające nawet 1,40 cm długości i wagę do 200 kg, składają jaja na plaży w wykopanym wcześniej przez siebie głębokim dołku. Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem z powodu masowych połowów zwierząt dla ich pancerza i mięsa, a także z powodu zanieczyszczenia środowiska. W Ras Al Jinz utworzono rezerwat przyrody, który chroni żółwie.

Żółw zielony

Białe plaże i plaże wokół Maskatu

Plaże w Omanie to zupełne przeciwieństwo gwarnych, zatłoczonych kurortów z leżakami i parawanami. Miejscowi owszem lubią spędzać czas wolny piknikując na wybrzeżu czy grając w piłkę na piasku, głównie wieczorami, gdy temperatura jest znośna, ale poza miastami są duże szanse na znalezienie pięknych, pustych plaż, gdzie w zupełnym spokoju można się oddać błogiemu odpoczynkowi. Szczególnie malownicze są białe plaże (White Beach) w okolicy miejscowości Fins i Tiwi oraz mała plaża Bandar Al Khairan ukryta wśród skalnych zboczy. Widziana z punktu widokowego przy drodze zachęca intensywnym błękitem wody do kilkuminutowego spaceru w dół.

White Sands

Tekst i fotografie: Ela Białosowska